به اون عشقی که ذاتش خرابه من تنهایی بدون تو شکستم

ولی از پا نیافتادم هنوزم......

ترحم حالمو بهتر نمیکرد دلم میخواست تنهایی بسوزم

که مال من نبودن شب های خاطره اشک های من بود که

با عشقت ترانه می سرودن

غم تنهایی رو تنها کشیدم به دوش خستهی احساس سردم

دلم می خواست اون لحظه بمیرم

ولی هرگز به عشقت بر نگردم من احساس خوشه عشقو

یه روزباید جدا میشد دل من از این عشقی که بود اسمش

عادت من این تنهایی رو ترجیح میدم

به عشق تو که حکم مرگو داره به احساس دروغین نگاهی

من این تنهایی رو ترجیح میدم